تنها ماندی...

"به نام الله ، درمان دردها"

 

 

 

در   تنگنای    ظلمت   هستی      چه نشسته ای   تو

یکتا   معبودت   را   بخوان  که در راه مانده ای    تو

 

آن   مسافر غمکده ی  عشق       تو  بودی   و   بس

مسافران   عاشق   رفتند   و    هنوز   خفته ای    تو

 

در  آن   شب های   تیره    نوای    عاشقی   سر  ده

کز   سرای    قلبت      غبار    غم   گرفته ای     تو

 

به  خویش  آی و بین که اوست انیس شب های تارت

آن   چشمان   غمگینت   گفتند   که   گریسته ای   تو

 

گفتی   درمان   من   همین   اشک های جانسوز است

ز   همین   دانستم    که     سراپا    سوخته ای    تو

 

سوختنی   است   که کس نداند جز آن یکتای معشوق

همی خواندم چه غمی است که اکنون برخاسته ای تو

 

غم     هجران     محبوبت         مجالت     نمی دهد

تنها      آمدی     و      ماندی    که   تنها بوده ای تو

 

 

                                                                        "مادرم"

چی میشد اگه؟

"به نام خداوند همیشه همراه"

 

 

 

چی می شد اگه خدا امروز وقت نداشت به ما برکت بده... چرا که دیروز ما وقت نکردیم از او تشکر کنیم  .


چی می شد اگه خدا فردا دیگه ما را هدایت نمی  کرد... چون امروز اطاعتش نکردیم . 


چی می شد اگه خدا  امروز با ما همراه نبود...چرا که امروز قادر به درکش  نبودیم . 


چی می شد دیگه هرگز شکو فا شدن گلی را نمی دیدیم... چرا که وقتی خدا بارون فرستاده بود گله  کردیم . 


چی می شد اگه خدا عشق و مراقبتش را  از ما دریغ می کرد ...چرا که ما از محبت ورزیدن  به دیگران دریغ کردیم


چی می شد اگه خدا فردا کتاب  مقدسش را از ما می گرفت ...چرا که امروز فرصت نکردیم  آنرا بخوانیم . 


چی می شد اگه خدا در خانه  اش را می بست... چون ما در قلبهای خود را بسته  ایم . 


چی می شد اگه خدا امروز به حرفهایمان گوش نمی داد ...چون دیروز به دستوراتش خوب  عمل نکردیم .


چی می  شد اگه خدا خواسته هایمان را بی پاسخ می گذاشت ...چون  فراموشش کردیم


و چی می شد اگه...


و چی می شه اگه  ما از این مطالب به سادگی بگذریم ؟!!

 

منبع : کلوب

 

آنه...

"به نام خداوند پاکی ها"

 

 

شکفتن و سبز شدن در انتظار توست !  

 


آنه !

تکرار غریبانه روزهایت چگونه گذشت

وقتی روشنی ِ چشمهایت

در پشت پرده های مه آلود اندوه

پنهان بود.

با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکی ات

از تنهایی معصومانه ی دستهایت

آیا می دانی که در هجوم دردها و غمهایت

و در گیر و دار ملال آور دوران زندگی ات

حقیقت زلالی دریاچه ی نقره ای نهفته بود.

آنه !

اکنون آمده ام تا دستهایت را

به پنجه ی طلایی خورشید دوستی بسپاری

در آبی بیکران مهربانی ها را به پرواز درآیی.

و اینک آنه

شکفتن و سبز شدن در انتظار توست

در انتظار توست.