"به نام خداوند مهربان"
سلام دوستان نازنینم...........
این مطلبی که می خوام بنویسم مربوط می شه به نیایش قبل............
از بعضی ها شنیدم که می گفتند...........
"چرا زرد؟؟؟؟............
آخه این همه رنگ های قشنگ..........چرا رنگ زرد؟؟؟..........
تو با نوشتن رنگ زرد تو نوشته ات اونو خرابش کردی.............
آخه زردم شد رنگ؟؟؟.............
آخه تو اون نوشته اسم زردو که میاری واقعا مسخره اش می کنی...........
حالا یه رنگ دیگه می گفتی...........
برو اصلاحش کن............
فکر کردی می تونی خیلی قشنگ بنویسی؟؟؟...........واقعا چی فکر کردی؟؟؟.........
خیلی به خودت مطمئنی............
اصلا خوب نیستا............
اصلا انتقاد پذیر هستی که اینارو دارم بهت می گم؟؟؟...........
آدم وقتی نوشتتو می خونه به اون آخرش که می رسه، که هی گفتی زرد زرد تنش یه جوری می شه..........
بدو برو اصلاحش کن که خودتو مسخره کردی...........
هی زرد زرد می کنه..............
این همه نوشته های قشنگ.............خب برو اونارو بذار.............
فقط این جوری ننویس............."
خب راست می گن............
چرا زرد؟؟؟.............
یعنی عیب داره من خدامو زرد ببینم؟؟؟............
یعنی عیب داره رنگ دلم رنگ خدا باشه؟؟؟...........
آره راست می گن............
زرد یه رنگ خاصیه.............
شاید به دل خیلی ها نشینه............
مخصوصا که تو نوشته ها به کارش ببریم.............
ولی الان اگه می نوشتم سبز اشکالی نداشت............
چون سبز خیلی قشنگه............تو نوشته ها هم می شه به کارش برد..........
ولی میدونین من چی فکر کردم؟؟؟...........
اگه دقت کنید همیشه تو نوشته ها ی قشنگ رنگ ها محدود بوده............
همیشه رنگ آبی آسمانی.............همیشه رنگ سبز درختان...............
همیشه رنگه..................
ولی هیچ کس از زرد نمی گه.............
شاید اگر از قدیم می یومدن می گفتن:
رنگ زرد آرامش بخش...........
اونوقت این رنگ هم با نوشته ی من می خوند..........یا اینکه قافیه شو به هم نمی زد............
ما فکر می کنیم همیشه چیز هایی رو باید ببینیم یا دوست داشته باشیم که برامون عادت شده..........
ما عادت کردیم که بگیم رنگ های آرامش دهنده سبز و آبی هستند............
و رنگ زرد رنگ تنفر...............
ولی خدا وکیلی از چند نفر شنیدین که رنگ زرد رنگ آرامش دهنده ایه؟؟؟.........
این منم.............آتنا..............که میگم.............رنگ زرد رنگ آرامش دل منه..............
همه ی نظر ها برام محترمه...............
مخصوصا خود اون شخص که عزیزترین منه..............
ولی من...............زردم...............زرد...............
ممنون از انتقاداتون................
الان اگه بهش بگم حتما می گه : عیب نداره ولی تو نوشته هات ننویس که قافیه هاشو بهم می زنی.........
خودم وقتی داشتم می نوشتم...........به این موضوع فکر کردم.............
که الان نوشتن رنگ زرد با این متن یه خورده جور در نمی یاد...........
ولی دلم راضی نمی شد چیزی رو بنویسم که قلبم صدا نمی زنه...........
برای همین...........
هر چی تو دلم داشتم نوشتم.............
من انتقاد پذیرم............برای همین رو حرفتون فکر کردم...........
ولی نتیجه ی من همان نوشته ام بود............
زرد بودن و نزد خدا بودن...............
دوستان خوب من............از شما هم راجع به این موضوع نظر می خوام.............
دوست دارم بعد از گفتن نظرتون رنگ زندگیتونم برام بنویسین.............
می دونم که همه ی شما خوش رنگید و خدای خودتون رو با رنگ دلتون می بینید.............
پس منتظرم...................
شاد باشید..............
"به نام خداوند دل پر از تمنایم"
پروردگارا…….
شروع می کنم……..با نامت…….که زندگیم را با ریسمانی به آن بسته ام تا مرا در آغوش بگیری……
الله اکبر
الله اکبر
الله اکبر
که تو با زیباترین نامت، ای بزرگ ،وجودم را تسلی می بخشی……..
راستی……..نامت چه رنگی است؟؟؟…….
خداوندا……
شروع می کنم……با حضورت…….که تک تک لحظه هایم را می پروراند…….
آرامش همیشگی قلبم……..حضور توست……..
ای همیشه حاضر…….تو با بودنت به من بودن بخشیدی………
در کنارم باش…….تا………بی نهایت باشم………
راستی…….حضورت چه رنگی است؟؟؟…….
پروردگارا……..
شروع می کنم………با سکوتت…….که پر از فریاد است……..
صدای نوازشگر سکوتت در انتهای قلبم نفوذ کرده است……..
در همان شب ها………خودت خوب می دانی……..
کاش هر شب……..همان شب ها بود………
سکوتی بالاتر از سکوت دلنشین تو نیافتم……..
که آرامشی ورای معنای آرامش را دارد……..
ای کاش هر شب………همان شب ها بود…….
راستی……سکوتت چه رنگی است؟؟؟…….
خداوندا…….....
شروع می کنم…….با نگاهت……..که عشق دارد وعشق…….
نگاهم که می کنی سرتاسر وجودم مملو از حس نیاز می شود……..
از عشقت خجالت می کشم…….
همیشه سعی کردم عاشقانه تر از خودت دوستت بدارم…….
نمی دانم……..توانستم؟؟؟……..
هیهات……..
راستی……..نگاهت چه رنگی است؟؟؟……
پروردگارا……..
شروع می کنم………با وجودت……..که دیگر توان وصفش را ندارم…….
فقط اینکه………
وجودت را با تمام وجودم می ستایم و می پرستم…….
راستی…….وجودت چه رنگی است؟؟؟……..
تو که در عین بی رنگی همه رنگی……….
ولی تو………برای من……….زرد هستی……..
شگفتا!!!
خدای بزرگ من……..
زندگیم زرد شده است با رویاهای زردم نزد تو……..
ای خالق من………
چه شیرین است…….زرد بودن و نزد تو بودن……..
تمنایم را بپذیر……….
دوستان خوبم سلام……..
اولین پستم را با نام او آغاز کردم که رهرو راهم باشد………
التماس دعا………
شاد باشید………
به نام خداوند بزرگ
سلام دوستان.........
من اومدم........
کلی الان خوشحالم..........
امیدوارم بتونم مطالب خوبی رو براتون بذارم..........
من دوباره بر می گردم.........
این فقط یه آشنایی بود.........
منتظرم تا حضور سبزتون رو ببینم....
شاد باشید.......